این کتاب را می‌توان دنبالهٔ اثر قبلی کرامت مولّلی، ذهن و زمان، دانست که در آن به نقد و بررسی مبانی پرسش‌نشدهٔ علوم عصبی می‌پرداخت و مسئلهٔ زمان را در رأس مطالعات مربوط به موجود زنده بالاعمّ و خواب و رؤیا بالاخصّ قرار می‌داد. کتاب حاضر در عین حال درآمدی کاملاً ضروری برای ورود به معضل رؤیا است که تفصیل آن بخصوص به لحاظ بالینی در جلد دوّم خواهد آمد تا روانکاوانی را که غالباً مدیریّت جلسات را منحصر به کار تعبیر می‌دانند با پیچیدگی‌های آن آشنا سازد.
نویسنده در جلد نخست ابتداء به مطالعهٔ رؤیا در بین‌النّهرین می‌پردازد و نشان می‌دهد که اقوام باستانیِ این خطّه، علیرغم اعتقاد به قدرت جادویی رؤیا، درکی واثق از عالم احلام داشته‌اند که از یافته‌های روانکاوی چندان به دور نیست. آنگاه به بررسی سیر تحوّل خواب‌نامه‌ها در شرق و غرب می‌پردازد و نشان می‌دهد که تعبیر خواب فروید، به رغم نوآوری‌های تاریخی خود، تا چه حدّ مدیون آثار گذشته بوده است. سرانجام، کتاب با مطالعهٔ روانکاوی لکان و ره‌آوردهای بی‌نظیر آن در باب کشف عالم احلام خاتمه می‌یابد.