اطلاعات کتاب

درباره کتاب

برای بسیاری از هم نسلان من کتابی که به نام "فیزیک هالیدی» مشهور شده است اندکی جنبه نوستالژیک دارد. من هنوز از بو کشیدن کتاب هالیدی خود، خاطرات جوانی ام را جستجو می کنم. احتمالا بخش هایی از این کتاب، بخصوص برای دانشجویان رشته های مهندسی که آن را پس از سال اول به بایگانی می سپارند، خاطره هایی را تداعی می کند، چیزی مثل داستان ریزعلی خواجوی، که هنوز از کتاب های دوره ابتدایی خود به خاطر داریم. من به جنبه ی نوستالژیک این کتاب بیش از این نخواهم پرداخت و شاید در جایی دیگر بیشتر به آن بپردازم، خصوصا از آن رو که بعدها خودم این کتاب را درس دادم و نوستالژی آن را از جنبه ای دیگر حس کردم.

در هر حال، آنچه که کتاب ”هالیدی" خوانده می شد عملا كتابی تحت عنوان فیزیک بود که دیوید هالیدی و رابرت رزنیک آن را نوشته بودند. ساختار این کتاب انسجام خوبی داشت و عملا یک کتاب درسی به تمام معنا بود. در همان زمان کتاب دیگری تحت عنوان مبانی فیزیک توسط همین دو نویسنده نوشته شده بود که تا آنجا که به خاطر دارم از سطح پایین تری برخوردار بود و اصولا نمی شد نام آن را یک کتاب درسی گذاشت. در اواخر دههی ۸۰ میلادی، و با پا به سن گذاشتن هالیدی و رزنیک، دو نفر ادامه ی این دو کتاب را پی گرفتند، کنت کریز به تکمیل کتاب فیزیک پرداخت و پرل واکر تکمیل کتاب مبانی فیزیک را بر عهده گرفت