اطلاعات کتاب

اطلاعات کتاب

این پرسش که فلسفه چیست و ذات و مقصد و خاستگاه آن کدام است، پرسشی است که از دیرباز پرسیده شده و بسیاری از فیلسوفان و پیروان دبستان های گوناگون فلسفی پاسخ های متفاوتی به آن داده اند.

برای نمونه، افلاطون فلسفه را - در یک معنی - کوششی برای رسیدن به روشنایی «بودن» می داند و آن را روبه روی سفسطه می گذارد که به گفته او پناه بردن به تاریکی «نبودن» است.

 ارسطو فلسفه را دانشی می داند که در جستجوی نخستین اصل ها و علت هاست. كانت فلسفه را کوششی برای شناختن خاستگاه و ماهیت شناسایی و همچنین حدود آن و رابطه مقاصد ذاتی خرد انسان با هر گونه شناسایی می داند.

برای نیچه، فلسفه آفریدن ارزش های نو است. پیروان دبستان تحلیل منطقی مانند برتراند راسل، كار فلسفه را روشنگری مفهومها از راه تحلیل آنها می دانند. برای کارل یاسپرس، كار فلسفه روشنگری و بیدار کردن انسان است. |

در هر یک از این پاسخ ها معنایی دقیق و ژرف نهفته است. هر یک از اینها بیان جنبه و جلوه ای است از فلسفه. اما از آنجا که شرط ره بردن به آنها، شناختن فیلسوفان و آشنایی با دبستان های گوناگون فلسفی است و در پیش گرفتن چنین راهی به درازا می انجامد و گذشته از آن، تصویرهایی که بدین سان از فلسفه به دست می آید به حسب تأكیدی که بر جنبه های گوناگون آن می شود، متفاوت خواهد بود؛ بهتر آن است که به جستجوی تعریفی برآییم که از یک سو دربر گیرنده همه آنها باشد و از سوی دیگر، ما را به پیروی از یک دبستان معین محدود نکند.